راجع به اين جمله ها نمي شه به اين راحتي نظر داد !!!
رو هر كدوم بايد يه دنيا فكر كرد.
هواي ابري و دل آسمان ، منم مثل پرنده ها اين جور وقتا دلم ميخواد برم تو قفس ، اونجا شايد بشه دور از همه چي فقط فكر كرد.
تقديم چشم يعني آخر دل ...........
اما يه كهكشان راه با يه نگاه ميشه يه دنياي ديگه كه فاصله بي معنيه
بخوان ما را
منم پروردگارت
خالقت از ذره اي ناچيز
صدايم كن مرا
آموزگار خالق خود را
تو بگشا گوش دل
پروردگارت با تو مي گويد
تو را در بيكران دنياي تنهايان
رهايت من نخواهم كرد
طلب كن خالق خود را
بجو ما را
تو خواهي يافت
قسم بر عصر روشن
تكيه كن بر من
قسم بر اختران روشن اما دور
